15 Temmuz darbe girişiminin ardından bir ay geçti.Ve arkama dönüp baktığımda pek çok duyguyu aynı anda yaşayan bir millet olduğumuzu görüyorum.Hayatın akışı içinde kısa süreliğine aklımdan çıksa da aniden hatırıma geliyor yaşadıklarımız. İnanın bazen yemek yerken bile kendimi zor tutuyorum ağlamamak için.Kelimeler boğazımda düğümleniyor.O lokmayı hakediyor muyum?Vatanını,milletini seven her bireyin de bu hislere ortak olduğunu biliyorum.
Durup dururken aklımda o güçlü insanımızın duruşu.Videolar izliyorum sonra o günlerle alakalı.Birdaha dökülüyor gözümden yaşlar,tutamıyorum.Özellikle demokrasi marşı'nı dinlerken ayrı bi gururlanıyorum.Gözyaşlarıma eşlik ediyor milletimle gurur duyuşum.Çok büyük saygı duyuyorum her birine.Meydanlara koşana,gidene gidemeyene,evde oturup dua edene...
Fetö'nün gerçek yüzünü görmeyen kalmadı.Elleri kanlı bu örgütün başı,bizim evlatlarımızı canavara dönüştüren,kendi devletinin karşısına çıkaran,masum halkına kurşun sıktıran bir vahşidir.Örgütündekileri de kendine benzeterek,insanlıktan çıkmış bir karaktersizler güruhu ile bizleri karşı karşıya getirmiştir.O geceyi hepimize zehir ettiler fakat biz de uyandık.Birliğimizin,demokrasimizin,ülkemizin farkındaydık,bir kez daha hatırladık en güçlü hislerle.
Ve o gecenin hepimize verdiği mesajlar var.Bu mesajları doğru okumalıyız diye düşünüyorum.Herkes kendini bir kenara koymadan,özeleştiri yapmalı.Artık,kim haklı kim haksız tartışmaları anlamını yitirdi.Bu ülke hepimizin ve bu felaket diye adlandırabileceğim olaydan sonra daha bir sağlam durmalıyız.Daha da kenetlenmeliyiz.
15 Temmuz'u bir milat sayamazsak yazıklar olsun bize.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder